- navigo
- nāvĭgo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [navisago], to sail, set sail.I.Lit.A.Neutr.:B.
cum per anni tempus navigare poteris, ad nos veni,
Cic. Fam. 16, 7:ex Asiā in Macedoniam,
id. Fl. 14, 32:Syracusas,
id. N. D. 3, 34, 83:in alto,
id. Inv. 2, 51, 153:plenissimis velis,
id. Dom. 10, 24:nactus idoneam tempestatem ad navigandum,
Caes. B. G. 4, 23:e portu,
to set sail, Quint. 4, 2, 42:quo tempore ceteri praetores consueverunt navigare,
to go by sea, Cic. Verr. 2, 5, 31, § 80:neve naviges, nisi explorate,
id. Fam. 16, 8, 1.—Of ships:utrum ista classis navigārit,
Cic. Fl. 14, 32:decrevimus, ut classis in Italiam navigaret,
id. ib. 13, 30; Ov. A. A. 2, 10.—Of goods or freight:interest utrum ipsae merces periculo creditoris navigent,
go, are transported by ship, Dig. 22, 2, 1.—Prov.:navigare in portu,
i. e. to be in safety, Ter. And. 3, 1, 22.—Act., to sail over, navigate:(β).cum Xerxes maria ambulavisset, terramque navigāsset,
Cic. Fin. 2, 34, 112:Tyrrhenum aequor,
Verg. A. 1, 67:aequor Ionium,
Ov. M. 15, 50:Oceanum septentrionalem,
Suet. Claud. 1: quae homines arant, navigant, aedificant, virtuti omnia parent, all their achievements in navigation, etc., Sall. C. 2, 7.—Pass.:(γ).totus hodie navigatur occidens: septentrionalis vero Oceanus magnā ex parte navigatus est,
Plin. 2, 67, 67, § 167; 36, 15, 24, § 104; Tac. G. 34; cf. Quint. 1, 4, 28. —Impers.:II.iis enim ventis istim navigatur,
Cic. Fam. 16, 7:si valebis, cum recte navigari poterit, tum naviges,
id. ib. 16, 12, 6; Plin. 6, 26, 30, § 126.—Transf.A.To sail, remove, proceed:B.quam celeriter belli impetus navigavit,
Cic. Imp. Pomp. 12, 34:in Africam navigabat bellum,
Flor. 2, 2, 17; 2, 8, 1.—To swim, Ov. H. 19, 47. —C.To flow:in ipso rapidum mare navigat ore,
Manil. 5, 583.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.